เอ้า... อีดอกกก มึงอย่าตกใจไป คนเราโอกาสมันไม่เท่ากัน ชีวิตประจำวันของบางคนเค้าไม่จำเป็นต้องใช้เครื่องบินไหมล่ะ ฉะนั้นนี่คิดว่าคิดดีแล้วที่ทำ คอนเท้นท์นี้มาสอนคนที่พึ่งเคยจองตั๋วเครื่องบินครั้งแรก ซึ่งนี่คิดว่า ถ้าครั้งนี้เป็นครั้งแรก การจองตั่วเครื่องบินเองของคุณคุณทั้งหลาย คงเป็นครั้งแรกเหมือนกัน อ่ะปรบมือให้ตัวเองเลย พวกคุณเก่งมากๆ ที่กดๆ มั่วๆ จนมีตั๋วอยู่ในมือมาได้ แต่เอาเข้าจริงๆ บางทีคนที่บินบ่อยๆ เอง ก็ยังไปมั่วๆ ตามเพื่อนอยู่เลยนะ หรือจะเถียง เอาล่ะ... วันนี้ ไมจะมาสอนวิธีการตรวจสอบตั๋วเครื่องบินที่เราได้ วิธีเช็คอิน ข้อห้าม เวลาที่ควรไปรอหน้าเกท จนจบการก้าวเท้าขึ้นไปนั่งบนเครื่องที่เราจองไว้ ว่ามันไม่ได้ยากอย่างที่คิด แต่ค่อนข้างจะเยอะนิดหนึ่ง ไปดูข้อแรกกันเลย หลังจากที

เมิง… คืองี้…. กูทำรีวิวท่องเที่ยวมา 6 ปีละ ถู ๆ ไถ ๆ จนรู้วิธีการเดินทางในหลาย ๆ แบบ ซึ่งในแบบที่กูถนัดสุดคือ แบบที่คนทำงานประจำมีวันน้อยๆ ไปเที่ยวด้วยงบที่มันจำกัดแบบไม่เว่อร์วัง ที่สำคัญคือ กินดี อยู่ดี ในที่นี่คำว่ากินดีอยู่ดีของแต่ละคนก็จะต่างกัน แต่กูขอบอกเลยว่า คำว่ากินดีอยู่ดีของกูนั้น อยู่ในพื้นฐานการใช้ชีวิตที่อยู่ในระดับปานกลางขึ้นไป นี่ก็ว่าเทสต์กูก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้น ซึ่งจากหลาย ๆ คอมเม้นท์ ไม่ว่าใต้โพสต์หรือการแชร์ ก็จะมีหลากหลายความเห็น

ทริปนี้เป็นอีกทริป ที่ขอลดความสุภาพแบบปัญญาชนมาเป็นเพื่อนสนิทจับเข่าคุยกันพร้อมเครื่องดื่มเย็นๆ สักแก้วมาซิบแล้วจิบที่มุมปากเล่าบรรยากาศตอนเที่ยวสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ให้ฟังนะ จะมีคำหยาบ สแลง และการแสดงตามประสาวัยรุ่น โปรดใช้วิจารณญาณในการติดตามเรื่องราวตั้งแต่ Chapter แรกเลยล่ะ มาค่ะ อีดอกกก!!! CHAPTER 1: ไม่คาดคิด คืองี้มึง จริงๆ แล้ว ถ้ามีวันหยุดยาวสัก 5 วันขึ้นไป กูจะหาที่เที่ยวไกลๆ ตามประชาคนทำงานประจำ แต่คือขอโทษนะ แถบนี้ไปมาหมดแล้วอ่ะ //มองบนปนยิ้มเยาะเย้ย ๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕ ด่าได้ไม่ว่า นี่ก็เลยค่อยๆ